Achtergrond

Wie ben ik?

We hebben allemaal onze verhalen.
Hier is mijn verhaal met wat vragen voor jou.

leeftijd 25 tot 30

Toen ik begin 2018 naar Melbourne verhuisde om mijzelf uit te dagen ben ik Montessori Sports begonnen in Australië. Montessori Sports heeft als missie om (sport)omgevingen te creëren op basis van de behoeftes en eigenschappen van het kind. We ontwikkelen geïntegreerde curricula, geven cursussen, workshops en presentaties.

Naast het opzetten van Montessori Sports heb ik ook zelf gevoetbald op het hoogste semiprofessionele niveau. Daarnaast heb ik jeugdteams getraind en vele jongens en meisjes individueel begeleid op en naast het veld in mijn rol als mentor. Vele speelden al voor een (semi)professionele club, sommigen zaten daar dicht tegenaan en anderen wilden een beter persoon worden in het algemeen.

Sinds januari 2021 ben ik weer gevestigd in Amsterdam. We blijven groeien met Montessori Sports en ik ben bij FC Volendam gaan werken volgens de originele ideeën van Johan Cruyff. Helaas werd, ondanks succes op alle fronten, in 2024 de vooruitgang stop gezet. 

Ik sta bekend als een ambitieuze, sportieve, positieve en sociale jongen. Als ik mezelf zou moeten omschrijven in twee woorden dan zou ik kiezen voor energiek en gedisciplineerd. Ik kijk er naar uit om mijzelf te blijven ontwikkelen!

– Hoe zou jij jezelf omschrijven?

LEEFTIJD 20-25

Op mijn twintigste ben ik naar Amsterdam verhuisd om het studentenleven te ontdekken samen met mijn (nieuwe) vrienden. Ik heb hier enorm van genoten aangezien ik nooit had gedacht een ‘normaal’ leven te leiden.

Gedurende het eerste jaar van mijn Bachelor Bestuurs- & Organisatiewetenschappen aan de Vrije Universiteit had ik nog een professioneel contract bij FC Utrecht. Ik rondde mijn Bachelor af met het Honours Program en de titel ‘Student Talent van het Jaar’ in 2015. Ik had dit te danken aan mijn extra-curriculaire activiteiten zoals semi-professioneel voetballen, lid zijn van de studentenraad en stages bij AFC Ajax en NOC*NSF. Bij AFC Ajax maakte ik deel uit van de Ajax Coaching Academy die internationale samenwerking en het vermarkten van de Ajax filosofie als doelstelling hebben. Bij NOC*NSF hielp ik met het aanpassen van hun stakeholder management strategie. Na het afronden van mijn Bachelor heb ik een jaar lang deel uitgemaakt van The Boardroom aan de Vrije Universiteit. The Boardroom is een groep van twintig excellente Master studenten die masterclasses volgen van bekende multinationals.

Daarnaast hebben mijn ouders kracht getoond na jaren waarin het minder ging en zijn we trots op waar we nu zijn. We hebben geleerd niks voor lief te nemen en te genieten van het mooie en het lelijke in de wereld.

Na het afronden van mijn Master Business Administration aan de Universiteit van Amsterdam in juni 2017 was ik toe aan een nieuwe uitdaging.

– Hoe was jouw studententijd?

 

LEEFTIJD 15-20

Mijn tijd bij Ajax begon voortvarend. Ik speelde alle wedstrijden voor de nationale jeugdelftallen en kreeg een professioneel contact toen ik 16 werd. Tijdens deze periode heb ik veel gewonnen, zowel individueel als met de teams waarin ik speelde. Ondanks de interesse van Arsenal FC en AC Milan geloofde ik dat bij Ajax blijven het beste was voor mijn ontwikkeling. Na drie kruisbandblessures op mijn 17e, 18e en 19e besloot ik te gaan spelen voor TEC waarmee we al snel promoveerden naar de Tweede Divisie.

Ik mocht dan wel de droom van een ‘echte voetballer’ worden hebben waargemaakt, de ultieme droom een ster te worden was voorbij.

Naast de blessures en het moeten opgeven van mijn droom veranderde er thuis ook veel. Mijn ouders gingen uit elkaar en we moesten verhuizen. Deze tegenslagen hebben mijn zusjes, broertje en ik erg hecht gemaakt.

Al deze gebeurtenissen motiveerden mij om andere ambitieuze doelen te stellen.

– Wat motiveerde jou tot het stellen van ambitieuze doelen?

LEEFTIJD 10-15

Gelukkig kon ik deelnemen aan de jeugdopleiding van mijn lokale profclub: FC Utrecht. Ik speelde voor FC Utrecht van mijn elfde tot mijn viertiende. Na deze succesvolle jaren kon ik naar Feyenoord, PSV en AFC Ajax. Ik koos, toen in mijn ogen, voor de beste opleiding: AFC Ajax. Niet alleen hun expertise op het gebied van voetbal sprak mij aan, maar ook de samenwerking met scholen was goed georganiseerd. Dit was belangrijk voor mij en mijn familie.

Waar mijn gedrag op de basisschool nogal impulsief was begon ik meer discipline te ontwikkelen. Gedragsoefeningen met mijn moeder in combinatie met professioneel voetballen begonnen zich uit te betalen.

– Hoe was jij vroeger als kind?

LEEFTIJD 0-10

Ik ben opgegroeid in een fijne omgeving met twee ouders, twee jongere zusjes en een jonger broertje. We gingen jaarlijks op vakantie en woonden aan een park waar we allemaal konden spelen.

Toen ik vijf jaar oud was zag ik het Wereldkampioenschap voetbal 1998 samen met mijn moeder. Ik kan nog goed herinneren hoe fanatiek ze was. Alhoewel ik het spelletje niet begreep vond ik het toch speciaal. Ik wilde ook gaan voetballen. Toen ik zes jaar was begon ik met voetballen bij mijn lokale club, SV Kampong. Op achtjarige leeftijd vertelde mijn vader dat ik was gescout door Feyenoord. Aangezien ik eerst niet wist wat Feyenoord was begon hier mijn avontuur binnen professioneel voetbal.

Nadat ik niet goed genoeg was bevonden voor hun opleiding werd het vuur in mij aangewakkerd. Ik zou een ‘echte voetballer’ worden.

– Welke ervaringen hebben jou geïnspireerd?